συμποδία

η, Ν

ιατρ. ανώμαλη διάπλαση τού εμβρύου κατά την οποία τα δύο σκέλη είναι ενωμένα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + πούς, ποδός + κατάλ. -ία].